یه دوراهی ، دوتا تصمیم تَهِشَم یه درّه فریاد                    

 یه طرف سکوت و تسلیم یه طرف سقوط آزاد

بی صدا رو به سقوطم باورت نمیشه انگار                           

 تشنه ام کویر لوطم، نمی خای بباری یک بار؟

پنجه می کشم رو عکست ، عکسی که تو قاب مونده              

توو دستام دارم می بینم نقشی از نقاب مونده

به عصب رسیده این درد عشقمون ریشه نداره                     

این گلستون که می بینی یه مترسک از بهاره

صدتا پیچ مونده تا بن بست، کومه باز در انتظاره            

شده صد ستاره فانوس، واسه یک عشق دوباره

ترانه از:

مجتبی محمدنژاد عمران